Robert Burns' beroemde werken

Als uw enige ervaring met Robert Burns het zingen van Auld Lang Syne tijdens Hogmanay (oud en nieuw) wanneer de klok 12 slaat, dan bent u op de juiste pagina aangekomen!

Voornamelijk in het Schots geschreven, Burns' poëzie en liedjes kunnen verrassen, vermaken en het hart verwarmen. Ze vallen merendeels in drie categorieën: provocerend, romantisch en humoristisch (soms worden deze thema's in hetzelfde werk gecombineerd).

Hier een klein voorproefje van zijn meest beroemde werken. De gedichten zijn charmant en gevat en laten ook zijn passie voor gelijkheidsovertuigingen en zijn trots als een Schot zien.

To a Mouse, On Turning Her Up In Her Nest With The Plough (1785)

"To a Mouse" richt zich op de gedachten en gevoelens van de verteller nadat hij per ongeluk een muizennest met zijn ploeg kapotmaakt. In dit meesterlijke gedicht zorgt Burns op een deskundige manier dat de lezer zich inleeft met het kleine diertje en nadenkt over de relatie tussen mens en de natuurlijke wereld en zelfs over de toekomst van de mensheid.

The best-laid schemes o' mice an 'men
Gang aft agley,
An'lea'e us nought but grief an' pain,
For promis'd joy!

Address to a Haggis (1786)

"Address to a Haggis" is Burns' humoristische ode aan de bescheiden haggis. Door haggis te presenteren als een symbolisch onderdeel van de Schotse cultuur, baande Burns' gedicht de weg voor haggis om niet alleen een populaire maaltijd, maar ook het nationale gerecht van Schotland te worden.

Fair fa' your honest, sonsie face,
Great chieftain o' the pudding-race!

Auld Lang Syne (1788)

Auld Lang Syne is een van de meest populaire liedjes in het Engels. Gezongen over de hele wereld als de klok 12 uur middernacht slaat op Hogmanay (oud en nieuw) dit ontroerend lied spoort de luisteraar aan om het afgelopen jaar achter zich te laten en zich te verheugen op het nieuwe jaar.

For auld lang syne, my dear, For auld lang syne.
We'll tak a cup o' kindness yet, For auld lang syne.

Tam o' Shanter (1790)

Burns' epische gedicht "Tam o' Shanter" verhaalt hoe een man die tot laat bleef drinken, getuige was van verontrustende visioenen op weg naar huis, zoals de heksendans die hieronder wordt beschreven. Het is een goed voorbeeld van de diversiteit van Burns als een schrijver en zijn gevoel voor humor is duidelijk in dit gedicht.

Warlocks and witches in a dance:
Nae cotillon, brent new frae France,
But hornpipes, jigs, strathspeys, and reels,
Put life and mettle in their heels.

A Red, Red Rose (1794)

De simpele en tijdloze tekst van "A Red, Red Rose" beschrijft een liefde die niet minder wordt met het verstrijken van de tijd.

O my Luve's like a red, red rose,
That's newly sprung in June:
O my Luve's like the melodie,
That's sweetly play'd in tune.

Is there for Honest Poverty (A Man's a Man for a' That) (1795)

"Is there for Honest Poverty" is een van de gedichten waarin Burns zijn felle overtuiging voor gelijkheidsvraagstukken het sterkst uitdrukt, bewerend dat een goed verstand en onafhankelijk denken meer waard zijn dan titels en opsmuk.

Gie fools their silks, and knaves their wine;
A Man's a Man for a' that: